| Buena navegación con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||
|  
         Conjugación/declinación
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||
  | |||||||
    
  | |||||||
  | 
| Conjugación de: equito, equitas, equitavi, equitatum, equitāre conjugación: 1 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = cavalcare, galoppare, scatenarsi, intr./tr, passare a cavallo, (eng) = ride, (esp) = cabalgar, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego equito  tu equitas ille equitat nos equitāmus vos equitātis illi equitant  |  Yo cabalgo Tu cabalgas El/Ella/Eso cabalga Nosotros cabalgamos Vosotros cabalgáis Ellos/Ellas/Esos cabalgan  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego equitābam  tu equitābas ille equitābat nos equitabāmus vos equitabatis illi equitābant  |  Yo cabalgaba Tu cabalgabas El/Ella/Eso cabalgaba Nosotros cabalgabamos Vosotros cabalgabais Ellos/Ellas/Esos cabalgaban  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego equitavi  tu equitavisti, equitasti... ille equitavit nos equitavĭmus vos equitavistis, equitastis... illi equitavērunt, equitarunt, equitavere...  |  Yo cabalgué Tu cabalgaste El/Ella/Eso cabalgó Nosotros cabalgamos Vosotros cabalgasteis Ellos/Ellas/Esos cabalgaron  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego equitavi  tu equitavisti, equitasti... ille equitavit nos equitavĭmus vos equitavistis, equitastis... illi equitavērunt, equitarunt, equitavere...  |  Yo he cabalgado Tu has cabalgado El/Ella/Eso ha cabalgado Nosotros hemos cabalgado Vosotros habéis cabalgado Ellos/Ellas/Esos han cabalgado  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego equitavĕram, equitaram...  tu equitavĕras, equitaras... ille equitavĕrat, equitarat... nos equitaverāmus, equitaramus... vos equitaverātis, equitaratis... illi equitaverant, equitarant...  |  Yo había cabalgado Tu habías cabalgado El/Ella/Eso había cabalgado Nosotros habíamos cabalgado Vosotros habíais cabalgado Ellos/Ellas/Esos habían cabalgado  | 
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego equitavi  tu equitavisti, equitasti... ille equitavit nos equitavĭmus vos equitavistis, equitastis... illi equitavērunt, equitarunt, equitavere...  |  Yo hube cabalgado Tu hubiste cabalgado El/Ella/Eso hubo cabalgado Nosotros hubimos cabalgado Vosotros hubisteis cabalgado Ellos/Ellas/Esos hubieron cabalgado  | 
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego equitavĕram, equitaram...  tu equitavĕras, equitaras... ille equitavĕrat, equitarat... nos equitaverāmus, equitaramus... vos equitaverātis, equitaratis... illi equitaverant, equitarant...  |  Yo había cabalgado Tu habías cabalgado El/Ella/Eso había cabalgado Nosotros habíamos cabalgado Vosotros habíais cabalgado Ellos/Ellas/Esos habían cabalgado  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego equitābo  tu equitābis ille equitābit nos equitabĭmus vos equitabĭtis illi equitābunt  |  Yo cabalgaré Tu cabalgaras El/Ella/Eso cabalgará Nosotros cabalgaremos Vosotros cabalgareis Ellos/Ellas/Esos cabalgarán  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego equitavĕro, equitaro...  tu equitavĕris, equitaris... ille equitavĕrit, equitarit... nos equitaverĭmus, equitarimus... vos equitaverĭtis, equitaritis... illi equitavĕrint, equitarint...  |  Yo habré cabalgado Tu habrás cabalgado El/Ella/Eso habrá cabalgado Nosotros habremos cabalgado Vosotros habréis cabalgado Ellos/Ellas/Esos habrán cabalgado  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego equitem  tu equites ille equitet nos equitēmus vos equitētis illi equitent  |  Yo cabalgue Tu cabalgues El/Ella/Eso cabalgue Nosotros cabalguemos Vosotros cabalguéis Ellos/Ellas/Esos cabalguen  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego equitārem  tu equitāres ille equitāret nos equitarēmus vos equitarētis illi equitārent  |  Yo cabalgara Tu cabalgaras El/Ella/Eso cabalgara Nosotros cabalgáramos Vosotros cabalgarais Ellos/Ellas/Esos cabalgaran  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego equitavĕrim, equitarim...  tu equitavĕris, equitaris... ille equitavĕrit, equitarit... nos equitaverĭmus, equitarimus... vos equitaverĭtis, equitaritis... illi equitavĕrint, equitarint...  |  Yo haya cabalgado Tu hayas cabalgado El/Ella/Eso haya cabalgado Nosotros hayamos cabalgado Vosotros hayáis cabalgado Ellos/Ellas/Esos hayan cabalgado  | 
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego equitavissem, equitassem...  tu equitavisses, equitasses... ille equitavisset, equitasset... nos equitavissēmus, equitassemus... vos equitavissētis, equitassetis... illi equitavissent, equitassent...  |  Yo hubiera cabalgado Tu hubieras cabalgado El/Ella/Eso hubiera cabalgado Nosotros hubiéramos cabalgado Vosotros hubierais cabalgado Ellos/Ellas/Esos hubieran cabalgado  | 
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego equitārem  tu equitāres ille equitāret nos equitarēmus vos equitarētis illi equitārent  |  Yo cabalgaría Tu cabalgarías El/Ella/Eso cabalgaría Nosotros cabalgaríamos Vosotros cabalgaríais Ellos/Ellas/Esos cabalgarían  | 
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego equitavissem, equitassem...  tu equitavisses, equitasses... ille equitavisset, equitasset... nos equitavissēmus, equitassemus... vos equitavissētis, equitassetis... illi equitavissent, equitassent...  |  Yo habría cabalgado Tu habrías cabalgado El/Ella/Eso habría cabalgado Nosotros habríamos cabalgado Vosotros habríais cabalgado Ellos/Ellas/Esos habrían cabalgado  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| equita equitate Futuro equitato equitato equitatote equitanto  | cabalga cabalgad ve a cabalgar vaya a cabalgar id a cabalgar vayan a cabalgar  | 
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| equitāre | cabalgar | 
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| equitavisse, equitasse... | haber cabalgado | 
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| equitaturum esse, equitaturam esse, equitaturum esse, equitaturos esse, equitaturas esse, equitatura esse... | ir a cabalgar | 
| GERUNDIO | |
| equitandi, equitando, equitandum, equitando... | de cabalgar a cabalgar para cabalgar por cabalgar  | 
| SUPINO | |
| equitatum | cabalgar | 
| PARTICIPLE | significado | 
| Presente | que cabalga | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.equitans Gen.equitantis Dat.equitanti Acc.equitantem Voc.equitans Abl.equitante, equitanti...  | equitantes equitantium equitantibus equitantes equitantes equitantibus  | 
| Feminina | |
| Nom.equitans Gen.equitantis Dat.equitanti Acc.equitantem Voc.equitans Abl.equitante, equitanti...  | equitantes equitantium equitantibus equitantes equitantes equitantibus  | 
| Neutro | |
| Nom.equitans Gen.equitantis Dat.equitanti Acc.equitans Voc.equitans Abl.equitante, equitanti...  | equitantia equitantium equitantibus equitantia equitantia equitantibus  | 
| PARTICIPLE | significado | 
| Futuro | que ha de cabalgar | 
| Masculino | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.equitaturus Gen.equitaturi Dat.equitaturo Acc.equitaturum Voc.equitature Abl.equitaturo  | equitaturi equitaturorum equitaturis equitaturos equitaturi equitaturis  | 
| Feminina | |
| Nom.equitatura Gen.equitaturae Dat.equitaturae Acc.equitaturam Voc.equitatura Abl.equitatura  | equitaturae equitaturarum equitaturis equitaturas equitaturae equitaturis  | 
| Neutro | |
| Nom.equitaturum Gen.equitaturi Dat.equitaturo Acc.equitaturum Voc.equitaturum Abl.equitaturo  | equitatura equitaturorum equitaturis equitatura equitatura equitaturis  | 
|  - Conjugación completa di  equitari  Forma pasiva  |